Իտալացի աղջկա երգը
«Մեր հայրենիք, թշվառ, անտեր, Մեր թշնամուց ոտնակոխ, Յուր որդիքը արդ գանչում է Հանել յուր վրեժ, քեն ու ոխ»։
«Մեր հայրենիք, թշվառ, անտեր, Մեր թշնամուց ոտնակոխ, Յուր որդիքը արդ գանչում է Հանել յուր վրեժ, քեն ու ոխ»։
Ծիծեռնակը բույն էր շինում, Ե՛վ շինում էր, և՛ երգում, Ամեն մի շյուղ կպցնելիս՝ Առաջվա բույնն էր հիշում։
Էնտեղ, ուր հովը խաղում է ազատՈւ ջուրն աղմըկում, անվերջ փըրփըրում,Էնտեղ իր բարի, իր սիրող մոր հետՄի շատ անհանգիստ տղա էր ապրումՄի գորշ խըրճիթում,Մի հին խըրճիթում,Գետի եզերքին,Ծառերի տակին։
Հայոց վիշտը անհուն մի ծով, Խավար մի ծով ահագին, Էն սև ծովում տառապելով Լող է տալիս իմ հոգին։
«Կռունկ» — ն ուշ միջնադարում հայ անհայտ հեղինակի կողմից ստեղծված երգ է, որը ժողովրդականացվել է ու դարձել հայրենասիրության և հայրենիքի կարոտի խորհրդանիշ։ Երգի խոսքերը պահպանվել են 17 – րդ դարի ձեռագիր տաղարաններում։