ՀԱՆՐԱԳԻՏԱԿ

Սեմիֆրեդոն իտալական պաղպաղակի տեսակ է, որի մեջ պատրաստման ընթացքում ավելացնում են տարբեր հավելումներ՝ պտուղներ, ընդեղեն, շոկոլադ և այլն։

Տիրամիսուն նրբահամ ու եթերային իտալական աղանդեր է, որը հայտնի է ողջ աշխարհում և ունի պատրաստման տարբեր եղանակներ ու բաղադրատոմսեր։ Տիրամիսուի այս բաղադրատոմսը ջանքեր գրեթե չի պահանջում և իր համով չի զիջում դասական տարբերակին։

Հնդկաձավարի ու մսի համադրությամբ այս կոտլետները պատկանում են ուկրիանիական խոհանոցին (ուկրանիերեն՝ гречаники)  և ունեն պատրաստման բազում բաղադրատոմսեր ու եղանակներ։

Մատնաքաշը հայկական ամենասիրված ու տարածված ավանդական հացերից է։ Այն շատ հեշտությամբ կարելի է պատրաստել նաև տնային պայմաններում։

Յուրաքանչյուր ազգի ծիսական խոհանոց ունի իրեն բնորոշ կերակրացանկ: Իտալիայում զատկային սեղանի համադամ ուտեստների շարքում իր առանձնահատուկ տեղն ունի զատկային հացը:

Զատկային տոնակատարությունների հին հայկական թխվածքներից է նազուկը: Նազուկը հին հայկական խմորեղեն է, որն այժմ առավել լայն տարածում ունի Հայաստանի սահմաններից դուրս, քան հայրենիքում: Այն հիմնականում իրենից ներկայացնում է ալյուրով, կարագով, շաքարավազով, թթվասերով, կաթով, ձվով և խմորիչով հունցած բուլկու նման թխվածք, որի մեջ հաճախ օգտագործվում է նաև ընդեղեն: Արդի խոհարարական գրականության մեջ «Նազուկ» անվանում են խորիզով […]

Ճապոնացիները «Նիկուման»՝ «肉まん» (նիկու՝ միս, մանձու՝ չինական կարկանդակ), են անվանում չինական «բոացզի (包子)» կարկանդակի ճապոնական տարբերակը: Այն իրենից ներկայացնում է խմորիչով պատրաստված խմորից լցոնած կարկանդակ՝ եփված գոլորշու վրա:

Հայկական խոհանոցն աշխարհի ամենահին խոհանոցներից մեկն է: Թխվածքն էլ, անտարակույս, բացառություն չի կազմում: Հայկական խոհանոցի ամենահայտնի թխվածքներից են գաթան և հայկական փախլավան: Նախկինում բարուրիկը ևս համալրել է այս ցանկը, սակայն ժամանակի ընթացքում մոռացության է մատնվել:

Չինացիների կողմից լոտոս ծաղկի մեծարման ևս մի արտացոլանք է այս յուրահատուկ թխվածքաբլիթը: Թերևս վստահորեն կարելի է պնդել, որ այս հետաքրքիր բաղադրատոմսը կդառնա շատերի սիրելի բաղադրատոմսերից մեկը, և իսկական այցեքարտ կլինի տնային տնտեսուհու համար: