Մի փիլիսոփայի հրավիրում են արքայական խնջույքի։ Նա հյուրերի հետ նստում է սեղանի շութջ, և մատռվակը գինի է մատուցում նրան։
Փիլիսոփան վեր է կենում ու ասում․ «Բարի՛ թագավոր, այս գինին ես խմում եմ հանուն քո փառքի»։ Եվ գավաթի գինին լցնում է գետնին։ Իշխանները ծիծաղելով ասում են․ «Խելքդ գցել ես, փիլիսոփա՛»։ Իսկ նա պատասխանում է․«Դու՛ք եք արժանի ծիծաղի․ ես գինին լցրեցի գետնին, իսկ եթե խմեի, գինի՛ն ինձ գետնին կգցեր »
ՎԱՐԴԱՆ ԱՅԳԵԿՑԻ
Философ на пиру
Одного философа пригласили откушать к царскому столу. И он воссел с гостями, и виночерпий поднес ему в золотом кубке вино. Он встал и говорит: ≪Добрый царь, это вино я пью тебе во славу≫. И выплеснул вино на землю. Князья смеясь сказали: ≪Ты одурел, философ! ≫. А он говорит: ≪Смеха достойны вы, ибо вот пролилось на землю вино, а если бы я выпил, то оно свалило бы на землю меня! ≫.
ВАРДАН АЙГЕКЦИ
The philosopher at the banquet
A philosopher was invited to the royal banquet. He was sitting at table with the guests and the cup-bearer stood up and said, “Oh, kind King, I am drinking this wine to honor your glory.” Then he poured the wine on the floor. The lords asked laughingly, “Have you gone crazy, philosopher?” But the philosopher answered, “You are to be laughed at. I poured the wine on the floor, but if I had drunk it, it would have knocked me down on the floor.”
VARDAN AYGEKTSI