Լույսն էր մեռնում, օրը մթնում․ Մութը տնից տուն էր մտնում․

Դու գնում ես տուն, և դեռ քո վերջին Խոսքի հնչյունը չի մարել օդում, Անզոր եմ արդեն այս խենթ կարոտոում, Ով կամքս թույլ է, և միտքս՝