Հայոց վիշտը
Հայոց վիշտը անհուն մի ծով, Խավար մի ծով ահագին, Էն սև ծովում տառապելով Լող է տալիս իմ հոգին։
Читать комментарии(0)
Հայոց վիշտը անհուն մի ծով, Խավար մի ծով ահագին, Էն սև ծովում տառապելով Լող է տալիս իմ հոգին։
Նախնիքս՝ փառապանծ, քաջազուն, Անցել եմ երկար ճանապարհ, Հին են իմ երգերը, իմ լեզուն, Եղել եմ վարպետ շինարար։